بازی فکری چیز میز – کد ۲۷

سرخپوست‌های جنوب اسکاتلند، یه باورِ جالبی دارن که از نیاکان ژاپنی‌شون -که تو بین‌النّهرین زندگی می‌کردن- براشون به یادگار مونده! اون‌ها معتقدن که اگه می‌خوای چیزی رو به دست بیاری، باید از دستِش بدی!… نه!… چه جوری بگم؟!… یعنی باید رهاش کنی!… قبول دارم؛ یه‌کم پیچیده‌ست! سرخپوست‌اَن دیگه… کلاً درک آداب و رسوم‌شون برای ما یه‌کم سخته!    ببینین، به زبون ساده، اون‌ها معتقدن که اگه می‌خوای مثلاً کلّی “بوفالو” گیرِت بیاد، باید اوّل یکی – دوتا از بوفالوهات رو فدا کنی… بعدش دیگه “روح طبیعت” کُمکِت می‌کنه و اِنقدر بوفالو گیرِت می‌آد که “بوفالو-دونِ”ت پاره بشه! یا مثلاً اگه یه مقدار از پولِت رو بدی به یه نیازمند، “روح طبیعت” کُمکِت می‌کنه و راز گنجینه‌ی “گوی طلایی” رو برات فاش می‌کنه! البته سرخپوست‌ها رو که می‌شناسین؛ خیلی اهلِ مال‌اَندوزی و طلا و جواهر جمع کردن و این داستان‌ها نیستن؛ این باور، براشون صرفاً یه‌جور باورِ سَمبُلیکه؛ یه‌جور تمثیل!    بر اساسِ همین باور سَمبُلیک، بچه‌سرخپوست‌های جنوب اسکاتلند، یه بازی اختراع کرده‌ن: اون‌ها ۵ مُدل “چیز میز” مختلف رو -هرچی که باشه- می‌گیرن کف دست‌شون و بعدش سعی می‌کنن تعداد مشخّصی از اون‌ها رو -بدون ریختن بقیه- با باز کردنِ انگشت‌هاشون یا تکون دادنِ دستِ‌شون، رها کنن روی زمین… و اونی که این کار رو بهتر و سریع‌تر از بقیه انجام بده، جایزه‌ش رو از “روح طبیعت” می‌گیره… این بازی، میزان تمرکز، مهارت دست‌ها و سرعت عمل شما رو هم‌زمان به چالش می‌کشه…